Het deed me goed te lezen dat in het voorbije weekend SCOTT H. BIRAM op de affiche stond van Blues Peer. Ik ontmoette hem zo’n 10 jaar geleden voor de eerste keer toen hij optrad voor move2blues in de MOD in Hasselt. Scott had toen net het album ‘Nothin’ But Blood’ (2014) uitgebracht en verbaasde als one man band toen niet alleen mij. 

Scott H. Biram, aka Scott Biram, aka SHB, aka Hiram Biram en/of ook “The Dirty Old One Man Band” is een 50-jarige -nu met een opvallende zilveren tant- Amerikaanse award winnaar, blues, punk, country en heavy metal muzikant en platen producer uit Austin (TX). Biram is een prominente so called “one man band”, die al te zien was tijdens de NBC talk show “The Tonight Show with Jay Leno" en trad hij trad ook al op in het prestigieuze Lincoln Center in NYC en de Fillmore West in San Francisco (CA). Biram groeide op in Texas en studeerde af aan de San Marcos High School, waar hij in 1992 een graduaat haalde. In 1997 haalde hij aan de Texas State University een Bachelor of Fine Arts degree. Vóór hij  solo ging als one man band, speelde Biram bij een punk band (“The Thangs”) en bij twee blue grass bands (“Scott Biram & The Salt Peter Boys” en “Bluegrass Drive-By”).

Na ‘Fever Dreams’ (2020) bracht Biram na vier jaar recent ‘THE ONE & ONLY SCOTT H. BIRAM’ uit. Het is zijn 13de album en zijn 9de bij het Bloodshot Records tijdens een bijna 30-jarige carrière, die wordt gekenmerkt door lovende kritieken van artiest met een veerkrachtige geest. Biram’s muzikale reis, die doet denken aan buitenbeentjes als Doug Sahm, Roky Erickson (13th Floor Elevators) en Gibby Haines (Butthole Surfers), nam een dramatische wending na een bijna fatale crash, die hem echter niet weerhield de ep ‘Rehabilitation Blues (2003) uit te brengen. Onverschrokken ging Biram door met het creëren van zijn herkenbare rauwe, ongefilterde muziek die zijn handelsmerk werd. Met diezelfde “onbuigzaamheid” pakte hij ook andere uitdagingen als de door de pandemie-geïnduceerde onderbreking in 2020 aan. Het werd een creatief toevluchtsoord voor Biram, wat hem inspireerde om negen originele nummers en twee traditionele covers te maken voor zijn aankomende album.

Over de sonische richting van het album zegt Biram zelf het volgende: "Ik probeer constant terug te gaan naar de junky, lo-fi geluiden van mijn vroege platen. Maar het wordt nu moeilijker om dat te doen. Hoe meer je leert over productie, hoe moeilijker het is om dat echte, niet-geproducete gevoel over te brengen. Ik moet een compromis sluiten tussen “over” geproducet en lo-fi, zodat het professioneel klinkt, maar toch die korreligheid behoudt. Het is een mix van blues, country, folk en invloeden uit zwaardere genres als metal en hardrock…".

Op de tracklist staan 11 originele songs, incl. twee naar zijn hand gezette covers: het bekende Huddie Leadbetter-nummer “Easy Rider” en als afsluiter, Gary Davis’ “Death Has No Mercy”. De rest, zoals het opnemen en producen, werd door Biram zelf gedaan. Biram is een eenmansband, die al zijn liedjes speelt op een Gibson hollow-body gitaar uit 1959 en een versterkte stompboard. Hoe dat klinken moet hoor je al meteen op “No Man's Land”, waarmee hij het album opent. Ook “Dig a Hole / Big Liar” en “Inside a Bar” zijn qua uitvoering high energetic. Dat het ook ingehouden en méér sfeervol kan laat hij horen op het countryachtige “High & Dry” en het countryachtige “I'll Still Miss Ruby”. De twee vreemde (donkere) eenden in de bijt van Biram zijn voor mij “Givin Up on Man” en “Sinners Dinner”. Het verhaal dat achter de nummers zit kan je beluisteren in het interview dat we in blues-city Peer met hem deden. Wat ik tenslotte met “InterTransmissions” en “Rather Be High” moet, daar ben ik nu nog uit…

“When you listen to 'THE ONE & ONLY SCOTT H. BIRAM', you realize that the music scene needs clearly more performers like this artistic loner…”

Eric Schuurmans

‘THE ONE & ONLY’: tracklist: 01. No Man's Land – 02. High & Dry – 03. Easy Rider [Huddie Leadbetter] - 04. I'll Still Miss Ruby - 05. Givin Up on Man – 06. Dig a Hole / Big Liar - 07. InterTransmissions - 08. Inside a Bar - 09. Sinners Dinner – 10. Rather Be High - 11. Death Has No Mercy [Gary Davis] | Music/lyrics by: Scott H. Biram, or as [noted: 3,11] | Produced by: Scott H. Biram | Credits:Scott H. Biram: vocs, guitar, harmonica, percussion

Discography SCOTT H. BIRAM: Bloodshot Records: The One & Only Scott H. BIram [2024] | Fever Dreams [2020] | Sold Out to the Devil: A Collection of Gospel Cuts by Rev. Scott H. Biram  (compilation) [2019] | Best of Scott H. Biram (compilation) [2018] | The Bad Testament [2017] | Nothin’ But Blood [2014] | Scott H. Biram Sampler [2013] | Bad Ingredients [2011] | Something's Wrong / Lost Forever [2009] | Graveyard Shift [2006] | The Dirty Old One Man Band [2005] || Knuckle Sandwich Records: The Dirty Old One Man Band [2004] | Rehabilitation Blues (ep) [2003] | Lo-Fi Mojo [2003] | Preachin' & Hollerin' [2002] | This is Kingsbury? [2000] |